Naar BugBug

Na 6 dagen Ubud werd het tijd om weer verder te reizen. Wederom met pijn in het hart. We zijn nog steeds gek van Ubud, al is er wel het eenenander veranderd. Vanuit Ubud zijn we naar een klein resort gerijsd, BugBug vallen beach resort. Dit is een nieuw resort waar meest Nederlanders huisjes gebouwd hebben rondom een zwembad en warung. Maar laten we eerst even terug gaan naar de laatste dag Ubud.

Op zondag moesten we allemaal een beetje bijkomen van het fietstochtje. Daarom lekker rustig opgestaan en ontbeten. Daarna door het apenbos om blousjes op te halen die voor Marlene waren gemaakt. Bovendien. Met Noortje en Maria ijsjes en caprisun gekocht. Daarna weer terug en lekker geluncht vlak na de aapjes. Goed dat Noortje en Maria dat niet in de gaten hadden.

's Middags gingen we naar het Swasti Eco guesthouse voor de kookcursus en het vliegersmaken. Bij aankomst gingen Noortje en Maria mee met 2 mannen die samen met hun vliegers gingen maken. We zagen ze ruim een uur later pas weer terug toen ze met dezelfde mannen gingen vliegeren met hun nieuw gebouwde vliegers. Heel aandoenlijk. Achteraf begrepen we dat ze vooral hadden toegekeken bij het vlieger bouwen. Noortje en Maria waren apetrots op het resultaat en liepen heerlijk op blote voeten door de groentetuin.

Ondertussen maakten Marlene en Edo kip in bananenblad. We werden ontvangen in de schone keuken van het guesthouse en werden omringd door zo'n 8 keukenhulpjes. Allereerst moesten we snijden. Daarna de groente, kruiden en kip in de blender. Daarna pakketjes gemaakt in bananenblad. Stomen en daarna in de grilpan. Het resultaat was heerlijk. Al was onze inbreng beperkt, maar wel vreselijk om te doen. Ondertussen waren Noortje en Maria terug van het vliegeren en teleurgesteld dat ze niet hadden mogen meekoken. Noortje en Maria kregen daarom een speciale workshop omeletjes maken. Beide hebben vervolgens 2 omeletjes gegeten! Na de tweede lunch hebben we lekker geluierd. Noortje en Maria hebben vooral oude afleveringen van het sinterklaasjournaal gekeken.

De volgende dag (maandag) werden we vroeg wakker en zaten we eerder dan gepland al in de auto met onze inmiddels vaste chauffeur Blue. Eerst gingen we naar Mas om de meest prachtige houtsnijwerken te bekijken. Prachtig, maar toch maar niet gekocht. Daarna naar het noorden langs een weg vol met shopjes met souvenirs. Uiteindelijk sloegen alleen Noortje en Maria hun slag en waren we weer 10 houten poesjes rijker. Daarna naar bangli gereden en een authentiek dorpje bezocht. Was leuk om te zien. Mensen willen graag hun huis laten zien, om je daarna wat te laten kopen. Daarna doorgereden naar Rendang, om in een prachtig gelegen resort te lunchen met uitzicht op de rijstveld en mount Augung in de wolken. Mooie foto's gemaakt. Daarna door naar BugBug. Dat was wel even spoorzoeken, want zelfs Blue had geen idee waar dit lag. Gelukkig vonden we de bordjes voorbij Candidasa en namen we bezit van ons nieuwe huisje. 's avonds heerlijk gegeten bij de warong bij het zwembad.

De volgende ochtend lekker rustig wakker geworden en daarna ontbeten bij het zwembad. Lekker geluierd en gezwommen in het zwembad. Daarna zijn we met een nieuw chauffeurtje meegegaan naar Candidasa en de white Sands beach. Het bezoek aan Candidasa beperkte zich tot de ATM en de supermarkt. Daarna door naar white Sands beach. Onder leiding van Wajang belandden we bij de meest smoezelige warong. Het strand was prachtig en Noortje en Maria vermaakten zich goed, al vonden ze de golfen wat spannend. Enigszins naïef aten we vis bij de warong, en dat moesten we bekopen!

Woensdag ochtend werd Marlene wakker met ernstige diarree. Edo samen met Noortje en Maria gaan ontbijten en Marlene ziek in bed. Omdat Marlene niet opknapte toch maar meteen de huisarts erbij gehaald, om het herstel te versnellen. Die kwam keurig netjes met apotheek en wel. 700.000 rupiah armer, maar wel de juiste medicijnen. Marlene terug in bed en Edo en de kinderen terug naar het zwembad om te lunchen en spelen. Die middag hebben Noortje en Maria heerlijk gespeeld met Lilly en haar oma Patricia. De meisjes hebben zich goed vermaakt. Vooral Noortje was blij dat er een oma was. Marlene had hoef geslapen, maar was nog niet fit genoeg voor avond eten. Dus Edo opnieuw wezen eten met Noortje en Maria. Het duurde erg lang, omdat er 2 gezinnen voor zaten. Maar dat kon de pret niet drukken om toch nog een ijsje te eten. Maar dan moet papa er wel van af blijven!

Inmiddels zijn we vanuit BugBug doorgereisd naar Sanur, onze laatste stop in Bali. Maar daar lees je morgen of overmorgen meer over!