Life in Amed

Inmiddels hebben we Lovina achter ons gelaten en zijn we verkast naar AmedLife, aan de oostkust van Bali. Na 10 dagen waren we wel erg verknocht geraakt aan Lovina. Afscheid nemen doe je dan toch altijd een beetje met spijt in het hart. Noortje en Maria hebben erg genoten van Lovina. Ze voelden zich helemaal thuis bij Sawah Lovina en vonden het vanzelfsprekend dat Khadek hun rond reed. Zo begreep Maria het eigenlijk niet dat hij niet klaar stond met de auto toen we ongepland nog een keertje naar Singaraya gingen. Inmiddels genieten ze erg van het zwembad in Amed en maken ze grote vorderingen in het zwemmen.

Maar even terug in de tijd: eergisteren zijn we naar Singaraya geweest met Khadek. Singaraya is een wat grotere stad in de buurt van Lovina. Eerst zijn we naar de oude groente en fruit markt geweest. Heerlijk om tussen de kleurrijke stalletjes te kijken. Noortje en Maria keken hun ogen uit. Hoogtepunt was natuurlijk het kopen van 2 etuitjes. Daar liepen ze vol trots mee rond.

Daarna wezen kijken bij de 'oude' haven, waar vroeger de VOC schepen aanmeerden om kruidnagel te laden. Van die oude glorie is weinig over. Wel zijn er 2 kleine tempels, een balinese en een Chinese. Noortje en Maria werden uitgenodigd om te komen kijken bij de Balinese tempel. Vooral de oude boom was prachtig. De beheerder vond het prachtig en ging vol trots met onze meis op de foto. Ook de Chinese tempel was heel gastvrij, compleet met gids en snoepjes voor Noortje en Maria.

Daarna zijn we als echte blanken naar de Carrefour en Hardy's gegaan. Noortje en Maria gingen helemaal los. Voor Noortje en Maria kun je hier de leukste kleren kopen voor weinig geld. Noortje had dit goed in de gaten en kwam met 2 setjes thuis. Maria was minder succesvol en eenmaal thuis in Lovina brak ze de boel af. Zo gingen Edo en Maria later opnieuw naar Singaraya. Dit keer slaagde Maria goed en vond ze een prachtig blauw shirt dat ze niet meer uit wil doen. Daarnaast heeft ze 2 jurkjes gekocht met een bolerootje. Weer terug in Lovina brak Noortje de tent af omdat Maria een mooier setje met stickers had gekregen dan zij. Kortom tijd om ze vroeg naar bed te doen.

Noortje en Maria hebben ook prachtige dreadlocks in hun haar gekregen. Vol geduld hebben ze hun haren laten invlechten. Ze zijn er heel gelukkig mee. Ze kunnen niet wachten om het te showen op Peuterplein. Even dreigde het dat de vlechtjes er nog dezelfde avond uit zouden moeten. Want het slaapt toch wel even anders. Het gevaar is nu even geweken.

Gisteren zijn we verkast naar Amed. Nog even lekker een laatste keer genoten van Sawah Lovina en toen in de auto met Khadek. Even voorbij Singaraya nog de Benji tempel bezocht. Dat was zeer de moeite waard. Misschien wel een van de oudste tempels die wij in Balie hebben gezien. Veel mooi beeldhouwwerk. Daarna zo'n 2 uur doorgereden naar Amed. Een prachtige weg langs de kust. Het laatste stuk, hadden we ook goed zicht op de grote slapende vulkaan Agung in Bali. Noortje en Maria vonden dat machtig interessant en vroegen zich erg af hoe je de vulkaan wakker kunt maken. Is er een knopje?

In Amed is er veel bijgebouwd in vergelijking met 5 jaar terug. Er is veel accommodatie bijgekomen. Life in Amed is prachtig. We hebben een huisje met een zolder waar Noortje en Maria slapen. We hebben een prachtig zwembad. Noortje en Maria ontdekten hoe het is om los te zwemmen met zwembandjes om. Dat gaf ze wel een kick. De verdere middag lekker geluierd en heerlijk, wat meer westers, gegeten.

Vandaag het ook rustig aangedaan. Noortje was als eerste wakker en ging met Edo lekker knutselen en voorlezen in het restaurant. Later volgden Maria en Marlene. Na het ontbijt lekker gezwommen, eerst in het zwembad en later in de zee (Noortje). De zee had een krachtige stroming, maar dat weerhield Noortje niet. Alleen zout water in je gezicht krijgen is niet lekker.

Vanmiddag hebben we het staatje hier verkend. En dat is wel apart. Life in Amed is een kleine enclave in de locals wereld hier. Met enorm grote verschillen tussen onze luxe en hun eenvoudige bestaan. We voelen ons daar wel wat ongemakkelijk bij. Een dubbel gevoel. We hebben het gevoel dat de balans niet helemaal goed zit.

Morgen gaan we een tochtje doen om wat meer van de oostkust te zien, tempels, zee en rijstvelden. We houden jullie op de hoogte. We lezen ook graag jullie reacties!