Poffertje

Inmiddels zijn we in Ubud. Daar keken we er naar uit. 5 jaar terug hadden we erg ons hart hier verloren aan elkaar, maar vooral ook aan het gemoedelijke leven in Ubud. We werden ruw opgeschikt uit onze droom. Ubud heeft een grote sprong gemaakt in zijn ontwikkeling. Alleen al grote files om de stad binnen te komen. Overal zie je grote drommen toeristen, waar zijn toch de backpackkers gebleven?

Maar laten we eerst even terug gaan naar het vertrek uit Amed. Afgelopen maandag hadden we onze laatste dag in Amed. Die dag hebben we het vooral rustig aangedaan en lekker genoten van het huisjes, zwembad en strand. Het leuke, maar ook dubbele, van Life in Amed is dat je midden in het dagelijkse leven zit van een piepklein vissersdorp, maar tegelijkertijd de rijke westerling bent. Noortje en Maria waren vooral druk met hun zwemoefeningen. Ze zwemmen nu al goed rond met zwemvest en bandjes. 's Middags hebben ze geoefend met het duikbrilletje om onder water te kunnen kijken. Maar dat is toch nog wel erg spannend, al is het brilletje wel stoer. Aan het eind van de middag zijn Maria en Edo een eindje gaan lopen om de zonsondergang te zien en wat te drinken. Maria was helemaal verwonderd over een sleepboot die een andere boot aan het voortrekken was. Edo kon maar niet goed uitleggen wat die andere boot dan toch had. Ondertussen waren Noortje en Marlene en knuffelen geslagen met de hotel dames. Na 5 dagen begin je toch een beetje vertrouwd te worden.

Op dinsdag ochtend hebben we de spullen gepakt en zijn we met 'Blue' en zijn taxi naar Ubud gereisd. Noortje en Maria konden het goed vinden met Blue en al vrij snel werd er kiekeboe gespeeld. We zijn via prachtige binnendoor weggetjes naar Sidemen gereisd. Sidemen ligt in een prachtig en vooral vruchtbare vallei. We hebben er geluncht op een bamboe terras waar de kinderen heerlijk met Blue gespeeld hebben. Inmiddels waren we gespot door de locals en zijn we 2 schilderijen rijker en hebben Noortje en Maria een setje potjes. Daarna zijn we doorgereden naar Semarapura waar we het Palace of Justice hebben bezocht. Een prachtige tempel, erg de moeite waard. Daarna de allerlaatste loodjes om naar Ubud te komen. In Ubud logeren we in een mooi appartement van het villa Sonia. Het appartement is mooi, de villa zelf heeft wat onderhoud en sfeer nodig. In ons enthousiasme stapten we in een taxi om in Casa Luna te lunchen. Het eten was geweldig, de drukte en het publiek was echter wat minder. Noortje en Maria waren erg moe, dus waren we blij dat we naar ons appartement terug konden. Lekker slapen.

Gisteren (woensdag 11 juli) zijn we rustig opgestaan en hebben we ontbeten op een smal terrasje boven het zwembad. Wel mooi uitzicht, maar een beetje gevaarlijk voor Noortje en Maria (geen hekjes). Daarna wouden Noortje en Maria eerst zwemmen in het nieuwe zwembad. Daarna lekker wezen lunchen in Leke Leke. Toen via een spannend paadje om het Monkey Forrest park gelopen. Noortje en Maria vonden de apen reuze spannend. Lapje, korneeljo en de speentjes moesten in de rugzak en Noortje en Maria op de arm bij Marlene en Edo. Eenmaal het Monkey Forrest overleefd, kon het shoppen beginnen. Met z'n allen de Monkey Forrest road afgelopen tot aan de bazaar. Vooral die bazaar vonden Noortje en Maria geweldig. Maria is helemaal into cadeautjes kopen, Noortje is wat bedachtzamer. Onderhandelen blijft een sport, met wisselend succes. Moe geshopt gingen we met de taxi terug naar villa Sonia. Vooral Maria vind het geweldig om met de taxi naar huis te gaan, heerlijk om niet terug te hoeven lopen. 's avonds lokaal hier wat gegeten om daarna snel te gaan eten, want Noortje was zo moe dat ze tijdens het eten al in slaap viel.

Vandaag volgden we hetzelfde recept. Nu lekker ontbeten op ons eigen terras. Daarna per voet naar het centrum van Ubud. Weer langs de spannende apen. Maria vind ze leuk, Noortje vooral spannend. Nu de parallel straat gelopen van de Monkey Forrest road. Deze straat heeft wat kleinere winkels en is minder druk. Marlene is goed geslaagd voor shirts, een hemdje en een jurk. Noortje en Maria vonden het wel leuk, maar moesten gepaaid worden met een ijsje en een snoepje. Maria viel nog van een bankje, ze moest er huilen van de schik. Gelukkig viel het uiteindelijk mee en konden we haar weer gelukkig maken op de bazaar. We zijn weer de nodige spulletjes rijker, en 2 gelukkige kinderen. Daarna terug met de taxi, Noortje en Maria waren bekaf. Terug in villa Sonia lekker in bad en zwembad. Daarna in Leke Leke wezen eten en daarna vroeg naar bed. Op de terugweg afspraken gemaakt voor massages. Marlene is nu net terug en helemaal enthousiast. Morgenochtend zijn Noortje en Maria aan de beurt.

Zo nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte. Mijn Bintang is leeg. Wij gaan lekker slapen. We lezen graag jullie reacties.

Liefs, Noortje, Maria, Marlene en Edo.

Ps. Noortje noemt offertjes hier altijd poffertjes